Profesyonel Hayata İlk Başlangıç
Profesyonel iş hayatıma 1995 Temmuz ayında Karamürsel’de Eternit boru fabrikası yerine kurulan Çukurova Holding ve SCA Packaging Joint Venture ortaklığındaki SCA Packaging’de satış temsilcisi olarak başladım.
Şirketin ilk üç siparişi VSB Çicekçilik, Gardenia ve Evçay bana aitti.
Sıfırdan kurulan bu start up şirkette on bir kişilik satış ekibi içinde her ay satışların ortalama %35-40’ını, zaman zaman ise %50’sini TEK BAŞIMA gerçekleştirdim. Üstelik prim sistemi olmamasına, hatta İstanbul ekibinin benden iki katı ücret almasına karşın…
Sorumluluk bölgemde çalışmadığım 1 şirket dahi yoktu. Prim sistemi yoktu ama hırsımız çok yüksekti. Örneğin İzmit’teki Kırlangıç Yağ şirketini bağlamak için tam 14 ay uğraştım. Hatta bizim fabrikamız üç kez deneme üretimini beceremedi ve hatta biz bu kolileri yapamıyoruz, vazgeç dediler. Yılmadım, tesisimizi ve müşteriyi dördüncü kez ikna sonucunda hizmet vermeye başladık. Yine Benckiser Calgon, Finish şirketinden randevu almak için sadece beş ay uğraştım.
Öyle ki; bu yüksek başarılar karşılığında sadece iki buçuk yıl sonra yeni kurulan OMK Ambalaj şimdi İspanyol şirketi Saica Pack’e 26 yaşımda, askerliğimi dahi yapmadan satış ve pazarlama müdürü olarak transfer oldum.
SCA’daki müdürümden daha fazla maaş almaya başlamış, Renault Spring’den Mazda 323 arabaya binmeye başlamıştım. SCA’nın genel müdürü Fikret Özveren de Nissan Sunny’e biniyordu. Yani eski GM ile aynı segment araca binmeye başlamıştım.
Yeditepe Üniversitesindeki Master MBA ücretimin de yarısını şirket ödemeye başlamıştı. Hiçbir başarı ödülsüz kalmıyor.
SCA’da ise benim yerime Karamürsel’imizin aralıksız dört dönemdir Efsane belediye başkanı sevgili İsmail Yıldırım girmişti. Sonra kendisiyle 2000 yılında Kraft Gıda / Mondelez’de birlikte çalışma imkanımız da olmuştu.
